English
Język Polski
Mówienie o Zagładzie we współczesnej Polsce
Stanisław Krajewski
redakcja@holocaustresearch.pl Biogramprofesor w Instytucie Filozofii UW, współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, współpracownik powstającego Muzeum Historii Żydów Polskich, zajmuje się logiką matematyczną, dialogiem międzyreligijnym, doświadczeniami Żydów polskich; wśród niedawnych publikacji książkowych jest Tajemnica Izraela a tajemnica Kościoła (Warszawa 2007), oraz zredagowany wspólnie z A. Lipszycem zbiór tekstów Abraham Joshua Heschel: Philosophy, Theology and Interreligious Dialogue (Wiesbaden 2009).
https://orcid.org/0000-0002-1142-8112
Wydział Filozofii, Uniwersytet Warszawski
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 5 (2009), Strony: 317-324
Data zgłoszenia: 2020-10-16Data publikacji: 2009-11-09
https://doi.org/10.32927/ZZSiM.319
Abstrakt
Mówienie o Zagładzie jest często przesłonięte mówieniem o heroizmie oporu. Ilustruje to warszawski pomnik Rapaporta. Brak odpowiednich słów nadających się do mówienia o rzeczywistości Zagłady staje się widoczny, gdy mowa o celu powstania w getcie. Należy czcić ofiary getta warszawskiego niezależnie od powstania, mówić tak, by w centrum znalazły się niewinne ofiary. Na pomniku w Birkenau został umieszczony napis, w którym jest mowa jest o „bohaterach Oświęcimia”, którzy walczyli „o wolność i godność człowieka, o pokój i braterstwo narodów”. W miejscu, gdzie zagazowano milion nieprowadzących walki Żydów, są to słowa całkowicie nieadekwatne, wręcz obraźliwe. Najnowsze dzieje terminu „Holokaust” – jego rozpowszechnienie, obrastanie głębszym sensem, jego nadużywanie, próby przywłaszczania – to przykład ważności losu Żydów dla cywilizacji światowej. Najtragiczniejszy fragment żydowskich dziejów najnowszych otrzymał nazwę, która nobilituje. Można powiedzieć, że jest to historia kolejnego „sukcesu” Żydów.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2009 Zagłada Żydów. Studia i Materiały
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Podobne artykuły
- Mateusz Florczak, Saul Friedländer, Dokąd prowadzi pamięć. Moje życie, tłum. Michał Romanek, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2017, 366 s. , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Bożena Szaynok, Gross Jan Tomasz, Strach Fear. Anti-Semitism In Poland after Auschwitz, Random House, New York 2006 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 2 (2006)
- Jacek Dehnel, Wszystkie procesy Eleazara Grünbauma , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
- Elżbieta Janicka, Sąsiedzi raz jeszcze , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Justyna Koszarska-Szulc, Ewa Koźmińska-Frejlak, Po Zagładzie. Praktyki asymilacyjne ocalałych jako strategie zadomawiania się w Polsce (1944/45–1950) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 19 (2023)
- Marcin Kula, Na defiladę – czy na psychoterapię? Michał Bilewicz, Traumaland. Polacy w cieniu przeszłości, Kraków: Mando, 2024, 336 s. , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
- Agnieszka Haska, Mordecai Paldiel, Church & Holocaust: Unholy Teaching, Good Samaritans Reconciliati , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Tomasz Ceran, Historia XX wieku, totalitaryzm i problem zła , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 11 (2015)
- Nawojka Cieślińska-Lobkowicz, O wystawie „Czego nie mogliśmy wykrzyczeć światu” w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Marcin Kula, Elementy obrazu może błędne, ale całość najpewniej prawdziwa. Jedwabne, Radziłów, Wąsosz… [Mirosław Tryczyk, Miasta śmierci] , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
<< < 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
