„Raport Karskiego” – kontrowersje i interpretacje
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 10 (2014), Strony: 96-130
Data zgłoszenia: 2020-10-22Data publikacji: 2014-12-01

Abstrakt
Niniejszy artykuł jest częścią większej pracy o Karskim. Na pracę tę składają się głównie badania historyczne oparte na analizie źródeł oraz krytyczny przegląd obecnej literatury i stanu wiedzy historycznej. Żaden historyk chcący pisać o Janie Karskim nie może jednak abstrahować od faktu, że Karski stał się postacią, o której się teraz dużo mówi. Rok 2014 to Rok Jana Karskiego, ogłoszony oficjalnie 24 kwietnia 2014 r. przez Sejm RP w setną rocznicę jego urodzin w Łodzi. Pomimo drobnych kłopotów z precyzyjnym ustaleniem daty urodzenia Karskiego (właśc. Jana Romualda Kozielewskiego) uhonorowanie to odbyło się w wielu innych miejscach, m.in. w Waszyngtonie, gdzie amerykański Senat ogłosił specjalną deklarację upamiętniającą życie i osiągnięcia Karskiego, oraz w Parlamencie Europejskim w Brukseli, gdzie odbyła się konferencja pt. „Odpowiedzialność za ochronę – spuścizna Jana Karskiego”. 2014 to rok, w którym Jan Karski wstąpił do polskiego Panteonu i umieszczony został już nieco powyżej Jerzego Giedroycia, a w pobliżu Karola Wojtyły.
Słowa kluczowe
Karski , raport Karskiego , Stephen Wise , uchodźcy do Palestyny 1942 , „New York Times” z 25 listopada 1942 , Ignacy Schwarzbart , Martin Gilbert , David Engel
Licencja
Prawa autorskie (c) 2010 Zagłada Żydów. Studia i Materiały

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Podobne artykuły
- Agnieszka Haska, Keep calm and bądź jak Jan Karski , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 11 (2015)
- Olga Kartashova, Nie tylko świadkowie. Wysiłki polskich ocalałych Żydów i organizacji żydowskich na rzecz sprawiedliwości po Holokauście , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 19 (2023)
- Natalia Aleksiun, Polska i zagraniczna historiografia na temat stosunków polsko-żydowskich w okresie drugiej wojny światowej , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 1 (2005)
- David Engel, Jan Marek Chodakiewicz, After the Holocaust , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 1 (2005)
- Anne-Christin Klotz, Spiegel Jasmin, „To nie jest czas, by śnić?” Eksploracyjna lektura psychoanalityczno-historyczna wybranych snów na podstawie pamiętników ofiar Holokaustu w okupowanej Polsce (1939–1945) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
- Laurence Weinbaum, Epizod z biografii Dawida Wdowińskiego , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 9 (2013)
- Adam Kopciowski, David A. Mandelbaum, From Lublin to Shanghai. The Miraculous Exile of Yeshivas Chachmei Lublin, tłum. Malky Heimowitz, New York: Mesorah Publications, 2012, 316 s , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 15 (2019)
- Martin Dean, David Cesarani, Final Solution: The Fate of the Jews 1933–1949 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Joshua Zimmerman, Odpowiedź na recenzję Dariusza Libionki , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Natalia Aleksiun, Melanie Hembera, Die Shoah im Distrikt Krakau Jüdisches Leben und deutsche Besatzung in Tarnów 1939–1945 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.