Zanim „przybył z zaświatów”, nazywał się Winer. Krąg rodzinny i konspiracyjny Szlamka, uciekiniera z ośrodka zagłady w Chełmnie nad Nerem
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 5 (2009), Strony: 163-192
Data zgłoszenia: 2020-10-16Data publikacji: 2009-11-09

Abstrakt
Prezentacja pierwszych interdyscyplinarnych badań nad Szlamkiem (Szlamą Winerem), jego rodziną i kręgiem towarzyskim (konspiracyjnym). Uporządkowanie nie tylko dotychczasowego stanu wiedzy na temat autora świadectwa o Zagładzie Żydów w Kraju Warty (relacja „Szlamka”, „Grojanowski Report”), w kontekście jego znaczenia dla konspiracji getta warszawskiego i Polskiego Państwa Podziemnego, ale udokumentowana źródłowo genealogia uciekiniera. Autor przejrzał i poddał analizie istniejące informacje na temat przymusowego grabarza z ośrodka zagłady w Chełmnie nad Nerem, a dotychczasową literaturę zestawił z rezultatami kwerend, co pozwala na poszerzenie wiedzy o losach jednego z najbardziej enigmatycznych konspiratorów czasów Zagłady oraz jego najbliższych. Podjęte dociekania historyczno-biograficzne, a w ich konsekwencji sprawdzone, metodycznie opracowane dane historyczne, mają nie tylko wyeliminować z historiografii Zagłady nagromadzone i natrętnie powtarzane błędy w brzmieniu i pisowni nazwiska świadka, ale być znaczącym uzupełnieniem do istniejącego biogramu, zarysowanego jedynie na podstawie ocalałej relacji i fragmentu korespondencji warszawsko-zamojskiej, przechowywanych w „Archiwum Ringelbluma”.
Słowa kluczowe
Genealogia „Szlamka” , Chełmno nad Nerem , elacja „Szlamka” („Grojanowski Report”) , „Oneg Szabat”
Licencja
Prawa autorskie (c) 2009 Zagłada Żydów. Studia i Materiały

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Przemysław Nowicki, Łucja Pawlicka-Nowak (1938–2020) – badaczka Zagłady, prekursorka archeologii miejsc pamięci , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Przemysław Nowicki, Łucja Pawlicka-Nowak, Świadectwa Zagłady , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
Podobne artykuły
- Marta Janczewska, Warszawska Rada Żydowska w świetle dokumentów urzędowych z Archiwum Ringelbluma , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Wojtek Rappak, „Raport Karskiego” – kontrowersje i interpretacje , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Dariusz Libionka, Walka i propaganda. Powstanie w getcie warszawskim z perspektywy polskiego Londynu , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Jan Grabowski, Tropiąc Emanuela Ringelbluma. Udział polskiej Kriminalpolizei w „ostatecznym rozwiązaniu kwestii żydowskiej” , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Ewa Cuber-Strutyńska, Witold Pilecki. Konfrontacja z legendą o „ochotniku do Auschwitz” , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Stanisław Obirek, Dialog chrześcijańsko-żydowski z Zagładą w tle , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Barbara Engelking, Źródło wszystkich źródeł. O czterech warszawskich tomach Archiwum Ringelbluma , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Anna Abakunkova, Obecny stan badań nad Zagładą na Ukrainie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Tadeusz Bartoś, Niezmienne prawo wielkiej śmierci. Otto Kulka, Pejzaże metropolii śmierci. Komentarz , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Havi Dreifuss, Utajone miasta. Kilka uwag o metodologii Gunnara S. Paulssona , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.