English
Język Polski
Główny Dom Schronienia
Agnieszka Witkowska-Krych
agnieszka.witkowska@poczta.onet.pl Biogramabsolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim (kulturoznawstwo i hebraistyka) oraz socjologii w Collegium Civitas, kustosz w Korczakianum – pracowni naukowej Muzeum Warszawy, autorka artykułów naukowych i popularnonaukowych, doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW. Przygotowuje pracę o opiece nad dziećmi w getcie warszawskim.
https://orcid.org/0000-0001-8510-9475
Korczakianum, Muzeum Warszawy
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 13 (2017), Strony: 372-398
Data zgłoszenia: 2020-10-17Data publikacji: 2017-12-03
https://doi.org/10.32927/ZZSiM.364
Abstrakt
Tekst jest próbą rekonstrukcji losów Głównego Domu Schronienia, czyli największego sierocińca działającego w getcie warszawskim, w którym przebywały najmłodsze dzieci. Przedstawiona zostaje jego historia (sięgająca połowy XIX w.), sytuacja w pierwszym roku wojny oraz w okresie od przeprowadzki do getta aż do wywózki do obozu Zagłady w Treblince w sierpniu 1942 roku. W świetle ocalałych źródeł, zarówno urzędowych, prasowych, jaki i osobistych nakreślony zostaje obraz sytuacji, w której przyszło tej szczególnej placówce funkcjonować. Przywołane zostają również osoby, które z tą instytucją były związane i które na jej rzecz pracowały.
Słowa kluczowe
Główny Dom Schronienia , getto warszawskie , dzieci , sieroty , opieka społeczna , Janusz Korczak
Licencja
Prawa autorskie (c) 2017 Zagłada Żydów. Studia i Materiały
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Agnieszka Witkowska-Krych, Joanna Beata Michlic, Piętno Zagłady. Wojenna i powojenna historia oraz pamięć żydowskich dzieci ocalałych w Polsce [Agnieszka Witkowska-Krych] , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
- Agnieszka Witkowska-Krych, Pamiętnik Janusza Korczaka oraz wojenne źródła pochodzące z Domu Sierot. Jak przetrwały? , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 8 (2012)
Podobne artykuły
- Jan Grabowski, Lea Balint, Dziennik Hindy i Chaniny Malachi , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 3 (2007)
- Dariusz Libionka, Jan Grabowski, Anatomia donosu ks. Stanisława Trzeciaka na ks. Tadeusza Pudra , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Marcin Wilk, Marta Prochwicz, Janina Ludawska in memoriam , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Marian Turski, Wspomnienie o likwidacji getta łódzkiego , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Marian Turski, Przemowa ocalałego z getta łódzkiego wygłoszona 29 sierpnia 2019 r., w dniu obchodów 75. rocznicy likwidacji getta łódzkiego , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Anna Ziółkowska, Medycyna obozowa. O tym jak chorowali, cierpieli i umierali żydowscy robotnicy w obozach pracy przymusowej w Poznaniu (1941–1943) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 8 (2012)
- Maria Ferenc-Piotrowska, „Czarna, ogromna chmura wisi nad nami i na pewno spadnie…” Żydzi w miastach i miasteczkach Generalnego Gubernatorstwa wobec wiadomości o akcji „Reinhardt” , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Janusz Salamon, SJ, Dialog chrześcijańsko-żydowski w krainie schorowanej wyobraźni. Na marginesie książki Waldemara Chrostowskiego Kościół, Żydzi, Polska , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Karolina Sulej, Jacek Leociak, „Uśmiechał się do mnie i przesyłał mi ręką pocałunki”. O relacji Dory Sztatman , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Jacek Leociak, Literatura dokumentu osobistego jako źródło do badań nad Zagładą Żydów (Rekonesans metodologiczny) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 1 (2005)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
