English
Język Polski
Główny Dom Schronienia
Agnieszka Witkowska-Krych
agnieszka.witkowska@poczta.onet.pl Biogramabsolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim (kulturoznawstwo i hebraistyka) oraz socjologii w Collegium Civitas, kustosz w Korczakianum – pracowni naukowej Muzeum Warszawy, autorka artykułów naukowych i popularnonaukowych, doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW. Przygotowuje pracę o opiece nad dziećmi w getcie warszawskim.
https://orcid.org/0000-0001-8510-9475
Korczakianum, Muzeum Warszawy
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 13 (2017), Strony: 372-398
Data zgłoszenia: 2020-10-17Data publikacji: 2017-12-03
https://doi.org/10.32927/ZZSiM.364
Abstrakt
Tekst jest próbą rekonstrukcji losów Głównego Domu Schronienia, czyli największego sierocińca działającego w getcie warszawskim, w którym przebywały najmłodsze dzieci. Przedstawiona zostaje jego historia (sięgająca połowy XIX w.), sytuacja w pierwszym roku wojny oraz w okresie od przeprowadzki do getta aż do wywózki do obozu Zagłady w Treblince w sierpniu 1942 roku. W świetle ocalałych źródeł, zarówno urzędowych, prasowych, jaki i osobistych nakreślony zostaje obraz sytuacji, w której przyszło tej szczególnej placówce funkcjonować. Przywołane zostają również osoby, które z tą instytucją były związane i które na jej rzecz pracowały.
Słowa kluczowe
Główny Dom Schronienia , getto warszawskie , dzieci , sieroty , opieka społeczna , Janusz Korczak
Licencja
Prawa autorskie (c) 2017 Zagłada Żydów. Studia i Materiały
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Agnieszka Witkowska-Krych, Joanna Beata Michlic, Piętno Zagłady. Wojenna i powojenna historia oraz pamięć żydowskich dzieci ocalałych w Polsce [Agnieszka Witkowska-Krych] , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
- Agnieszka Witkowska-Krych, Pamiętnik Janusza Korczaka oraz wojenne źródła pochodzące z Domu Sierot. Jak przetrwały? , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 8 (2012)
Podobne artykuły
- Andrzej Czyżewski, Pamięć marginalizowana, niechciana, cicha… – łódzkie getto w polityce pamięci historycznej PRL , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Ewa Wiatr, „Zdawanie Żydów” – udział policjantów granatowych w wysiedlaniu Żydów na przykładzie powiatu radomszczańskiego , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Anna M. Rosner, Kindertransporty – brytyjskie akcje ratowania żydowskich dzieci w latach 1938–1939 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
- Omer Bartov, Wołanie krwi brata twego. Rekonstrukcja ludobójstwa w lokalnej skali , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Martyna Grądzka-Rejak, „Od dłuższego czasu straciłem wszelki kontakt z żydami i żydostwem”. Neofici w okupowanym Krakowie w świetle materiałów Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Marta Tomczok, Anna Mach, Świadkowie świadectw. Postpamięć Zagłady w polskiej literaturze najnowszej; Małgorzata Wójcik-Dudek, W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Peter Black, Sonderdienst w Generalnym Gubernatorstwie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
- Jan H. Issinger, Frankenstein w warszawskim getcie. Historia i legenda , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
- Sławomir Buryła, Jerzy Jurandot, Miasto skazanych. 2 lata w warszawskim getcie, Stefania Grodzieńska, Dzieci getta , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
- Jagoda Budzik, Nasz brat Max Aue. „Punkt zero: Łaskawe”, reż. Janusz Opryński, Teatr Provisorium , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
