English
Język Polski
Pamiętnik Janusza Korczaka oraz wojenne źródła pochodzące z Domu Sierot. Jak przetrwały?
Agnieszka Witkowska-Krych
redakcja@holocaustresearch.pl Biogramabsolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na UW oraz socjologii w Collegium Civitas; kulturoznawczyni, hebraistka i edukatorka, pracuje w Ośrodku Dokumentacji i Badań Korczakianum, będącym oddziałem Muzeum Historycznego m.st. Warszawy. Szczególnie interesuje się antropologią wojennej codzienności
https://orcid.org/0000-0001-8510-9475
Ośrodek Dokumentacji i Badań Korczakianum, Muzeum Historyczne m.st. Warszawy
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 8 (2012), Strony: 323-327
Data zgłoszenia: 2020-12-06Data publikacji: 2012-12-02
https://doi.org/10.32927/zzsim.690
Abstrakt
Artykuł jest próbą odtworzenia drogi ocalenia wojennych źródeł powstałych w latach 1939–1942 w Domu Sierot Janusza Korczaka. Mowa jest głównie o Pamiętniku pisanym przez Korczaka w getcie od maja 1942 do 4 sierpnia tego roku. Poruszona jest również kwestia ujawnionego w 1988 r. w Izraelu zbioru dokumentów dotyczących wojennych losów Starego Doktora, dzieci z Domu Sierot oraz Głównego Domu Schronienia, czyli placówki, w której Korczak także przez krótki czas pracował. W świetle relacji zaproponowana zostaje prawdopodobna wersja wydarzeń, które złożyły się na to, że teksty te opuściły dzielnicę zamkniętą i przetrwały wojnę
Słowa kluczowe
Janusz Korczak , Dom Sierot , Główny Dom Schronienia , wojna , getto warszawskie , dzieci , źródła , literatura dokumentu osobistego
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Agnieszka Witkowska-Krych, Główny Dom Schronienia , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Agnieszka Witkowska-Krych, Joanna Beata Michlic, Piętno Zagłady. Wojenna i powojenna historia oraz pamięć żydowskich dzieci ocalałych w Polsce [Agnieszka Witkowska-Krych] , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
Podobne artykuły
- Maria Ferenc-Piotrowska, „Ma ono na twarzy grymas dojrzałego i gorycz pokrzywdzonego […] – nie ma dzieciństwa”. Przemiany ról dzieci w rodzinie w getcie warszawskim , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 11 (2015)
- Agnieszka Witkowska, Ostatnia droga mieszkańców i pracowników warszawskiego Domu Sierot , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 6 (2010)
- Jan Grabowski, Biedni Polacy patrzą na warszawskich Żydów i na getto warszawskie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Barbara Engelking, Tajemnica Hesi. Zapis emocji w świadectwach Zagłady , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Piotr Filipkowski, Między historią mówioną, psychologią ocalenia a traumą drugiego pokolenia. Wokół książek Mikołaja Grynberga Ocaleni z XX wieku i Oskarżam Auschwitz. Opowieści rodzinne , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 11 (2015)
- Katarzyna Person, Hersz Wasser. Sekretarz Archiwum , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Barbara Engelking, Jan Górnicki (Ber Oszer Weisbaum), Notatki , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 8 (2012)
- Agnieszka Haska, Adam Żurawin – bohater o tysiącu twarzy , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 2 (2006)
- Marta Tomczok, „Polecieć tam, gdzie nie ma getta, szopu…” Dziennik Rutki Laskier między nekroestetyką a nekropolityką , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Katarzyna Kuczyńska-Koschany, Pustostan i jego perswazja. Język w ostatnim tekście Adolfa Hitlera , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
