English
Język Polski
Pamiętnik Janusza Korczaka oraz wojenne źródła pochodzące z Domu Sierot. Jak przetrwały?
Agnieszka Witkowska-Krych
redakcja@holocaustresearch.pl Biogramabsolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na UW oraz socjologii w Collegium Civitas; kulturoznawczyni, hebraistka i edukatorka, pracuje w Ośrodku Dokumentacji i Badań Korczakianum, będącym oddziałem Muzeum Historycznego m.st. Warszawy. Szczególnie interesuje się antropologią wojennej codzienności
https://orcid.org/0000-0001-8510-9475
Ośrodek Dokumentacji i Badań Korczakianum, Muzeum Historyczne m.st. Warszawy
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 8 (2012), Strony: 323-327
Data zgłoszenia: 2020-12-06Data publikacji: 2012-12-02
https://doi.org/10.32927/zzsim.690
Abstrakt
Artykuł jest próbą odtworzenia drogi ocalenia wojennych źródeł powstałych w latach 1939–1942 w Domu Sierot Janusza Korczaka. Mowa jest głównie o Pamiętniku pisanym przez Korczaka w getcie od maja 1942 do 4 sierpnia tego roku. Poruszona jest również kwestia ujawnionego w 1988 r. w Izraelu zbioru dokumentów dotyczących wojennych losów Starego Doktora, dzieci z Domu Sierot oraz Głównego Domu Schronienia, czyli placówki, w której Korczak także przez krótki czas pracował. W świetle relacji zaproponowana zostaje prawdopodobna wersja wydarzeń, które złożyły się na to, że teksty te opuściły dzielnicę zamkniętą i przetrwały wojnę
Słowa kluczowe
Janusz Korczak , Dom Sierot , Główny Dom Schronienia , wojna , getto warszawskie , dzieci , źródła , literatura dokumentu osobistego
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Agnieszka Witkowska-Krych, Główny Dom Schronienia , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Agnieszka Witkowska-Krych, Joanna Beata Michlic, Piętno Zagłady. Wojenna i powojenna historia oraz pamięć żydowskich dzieci ocalałych w Polsce [Agnieszka Witkowska-Krych] , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
Podobne artykuły
- Andrzej Czyżewski, Pamięć marginalizowana, niechciana, cicha… – łódzkie getto w polityce pamięci historycznej PRL , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Marta Janczewska, O śmierci w niemieckim języku oficjalnym na przykładzie raportu Jürgena Stroopa , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
- Marta Tomczok, Zatrucie. Piołun i popiół… trzydzieści lat później , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Marian Turski, Przemowa ocalałego z getta łódzkiego wygłoszona 29 sierpnia 2019 r., w dniu obchodów 75. rocznicy likwidacji getta łódzkiego , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Marian Turski, Wspomnienie o likwidacji getta łódzkiego , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Janusz Salamon, SJ, Dialog chrześcijańsko-żydowski w krainie schorowanej wyobraźni. Na marginesie książki Waldemara Chrostowskiego Kościół, Żydzi, Polska , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Adriana Bryk, „Najlepsze dziecko Prezesa” – poczta w getcie łódzkim (1939–1944) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Aleksandra Kasznik-Christian, Sprawa Marty Puretz, domniemanej agentki Gestapo z krakowskiego getta , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Michał Trębacz, Oficjalne i intymne. Getto łódzkie w fotografiach , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Michał Trębacz, „Cieszę się, że Państwo Putersznyt przeżyli wojnę i są ze sobą szczęśliwi”. Ryszard Lerczyński – jedyny łódzki Sprawiedliwy , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
